шандоз — 1 (Орал: Казт., Жән.; Маң., Маңғ.) әдемі, сұлу, керемет. Алматы ш а нд о з қала. Оның мінезі ш а н д о з жігіт (Орал, Жән.). Аттың не не не ш а н д о з ы н үкілі құйрық, майда жал, отанымды қорғауға өсірді, күтті, баптады (Н. Байғ., Шығ., 369).… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ шандоз — (Рес., Орын.) аққу. А қ ш а нд о з көлге барса, таң атады, Түнеріп түн[ге] айналса, күн батады. Түн түгіл күндіз келіп сөйлесуге Мұндайым Раушанға кім батады (Орын., Бөр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нақшандозӣ — [نقش اندازي] кит. суратгарӣ, суратбардорӣ, наққошӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шантоз — (Маң.: Маңғ., Шевч.) кербез, сыланып сипанып отыратын адам. Бұл сөз Жайық бойында шандоз деген фонетикалық үлгіде айтылады: Кермиығым, кербезім, Керіскендей ш а н д о з ы м (Махамбет) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі